Vietnam!

Vriendjes, vriendinnetjes, familie en verder gespuis dat dit weer gaat lezen: mijn laatste trip door Azië is hierbij een feit.. 12 dagen in het schitterende land dat men Vietnam noemt! Wat heb ik op dit tripje zoal gedaan? Scroll verder voor mijn belevenissen!

Vietnam, Saigon 01-06-2006 t/m 12-06-2006
Na 3 dagen in Hong Kong begon het alweer te kriebelen om te gaan reizen. Tijd om weg te gaan. Saigon (of Ho Chi Minh City) in Vietnam was dit keer de bestemming. Na een voorspoedige reis met Vietnam Airlines (ja, ik maak ff reclame, want niks dan lof over deze geweldige vlieg-vlieg organisatie) in Saigon aangekomen. Samen met Tom en Sara. Mijn eerste indruk van Saigon was: alle…. wat een brommers! Waar je ook kijkt, ze rijden echt overal. Het heeft een dagje gekost om hier aan te wennen, maar daarna heb je er in principe weinig last van. En ja, je had gelijk van D.: in het begin lijkt het onmogelijk om de straten over te steken, maar met rustig lopen is ook dit gelukt. Ik heb zelfs op zo’n brommobiel plaatsgenomen, maar daarover later meer.

Saigon heeft als stad volgens mij niet zo heel erg veel te bieden als je al verschillende steden in Azië hebt gezien. Historische gebouwen, musea, marktjes, de gebruikelijke shit zullen we maar zeggen. Wat de steden en gebieden in Vietnam echter uniek maken, is de Vietnam-oorlog tussen Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam (incl. USA, Nieuw-Zeeland, Thailand, etc.). Hier zijn nog erg veel dingen over te vinden, waaronder een uitgebreid tunnelnetwerk van waaruit de Vietcong in Zuid-Vietnam vocht. Op 3 juni hebben we dit kunststukje bezocht. Helaas zat er eerst een bezoek aan weeeeer een tempel in het tourpakketje dat we hadden geboekt, maar dat mocht de pret niet drukken. Het is echt indrukwekkend kan ik jullie vertellen! De vallen die ze gebruikten, de kleine holen in de grond waarin de Vietnamezen verdwenen als ze aangevallen werden en natuurlijk de tunnels zelf. Ik heb 100 meter door zo’n dampende sauna gekropen en ik kwam er smerig en volledig bezweet uit. Indien je claustrofobie hebt is het niet echt aan te raden. Achteraf behoorlijk trots op mezelf, maar dan krijg je te horen dat het tunneltje waar wij doorheen kropen aangepast is aan het formaat Westerling… Ik vond het al benauwd genoeg en wil er dus niet aan denken hoe de echte tunnels eruit moeten hebben gezien! Aan het einde van de dag nog even zo blij als een kind met een M16 een koetje onder vuur genomen (dierenliefhebbers, wees maar niet ongerust, het was een metalen koetje hoor!).

4, 5 en 6 juni zijn we de Mekong Delta in Zuid-Vietnam ingedoken. Zoals de naam al doet vermoeden: water, water en nog eens water. De mensen leven er op, aan, naast en in het water. Douchen, drinken, de dagelijkse behoefte, koken: alles doen ze met dat water! Hygiënisch is anders, maar ze kijken er niet zo nauw.. Deze 3-daagse trip leverde nog een heerlijk stapavondje op in Chau Doc Town (wie kent het niet..) met wat locals die er naar bleek wel eentje of meer lustten, een avondje op een fietstaxi waarbij Tom en ik besloten om zelf maar weer eens op de ijzeren ros te klimmen en nog meer leuks. Krijgen jullie ooit nog wel te horen denk ik!
Voor de rest was het veel van hetzelfde. Water, marktjes, tempels, etc. Niet echt heel veel speciaals dus. Wel bleek weer dat de mensen overal ongelofelijk vriendelijk zijn, ondanks de armoede en dergelijke. Overal hebben ze een lach voor je klaar en zijn ze in voor een lolletje. Ik blijf hier toch een beetje door verrast. Na 3 dagen in de Mekong Delta (waarin ik meer in een bus heb gezeten dan gelopen heb…) weer terug in Saigon.

7 – 10 juni stond de volgende trip binnen Vietnam alweer op het programma: een zon, zee –en strandvakantie naar het nog niet echt ontgonnen eiland Phu Quoc. 3 nachten en 4 dagen lang in een luxe resort aan zee, eigen bungalow, zwembad, alle maaltijden inbegrepen, 2 dagen brommers tot onze beschikking, een gids, etc. We voelden ons niet echt backpackers, maar dat hoefde ook niet! We wilden gewoon heerlijk genieten en niks doen. En dat is gelukt! De eerste dag op het schitterende strand al verbrand waar je u tegen zegt (vervelling is in volle gang).. De 2 dagen hierna op de schakelbrommertjes over het eiland (ten grote van Singapore) gecrost. Geasfalteerde wegen kennen ze er wel, maar het merendeel van het eiland bestaat uit zandwegen (oranje stof!). Na een dagje toeren zit je dus van top tot teen onder en ben je echt toe aan een duik in de heerlijke oceaan. We zijn hier volledig tot rust gekomen. Dit eiland heeft als toeristische trekpleister ongelofelijk veel te bieden. Degenen met een toeristische opleiding: grijp je kans! Zon, zee, strand, vriendelijke mensen, etc. Het is er allemaal aanwezig. Alleen de faciliteiten zijn nog onderontwikkeld. Op 9 juni ook nog even onze oosterburen zien winnen… Jammer, maar helaas!

Op 10 juni vervolgens weer terug naar Saigon waar Tom en ik besloten om eens een bezoekje aan een massagecentrum te wagen. Dat is natuurlijk vragen om gedonder… We hadden het kunnen weten, maar toch gingen we ergens naar binnen. Het zag er goed en verzorgd uit. De sauna, het Turks stoombad en het bubbelbad waren perfect. Niks mis mee. Maar toen mijn massage 5 minuten bezig was kreeg ik al de vraag of een bepaald lichaamsgedeelte misschien ook een massage wilde hebben. Nou, dank je de koekoek mevrouw! De massage werd hierna slechter en slechter en ik was dan ook blij dat het voorbij was… Ze wilde vervolgens nog een fooi hebben ook dus ik streek over mijn vrijgevige hart en wilde haar 2 hele euro’s geven. Dat werd gewoon geweigerd!! Ze wilde meer hebben! Steek die fooi dan maar lekker in je …. Zo snel mogelijk dat gebouwtje uitgevlucht hierna.

11 juni nog even snel Saigon verkent en uiteraard het Nederlands elftal gezien. Samen met 8 andere Nederlanders die we die avond hebben ontmoet. Tegenvallende wedstrijd, maar de goedkope biertjes vonden hun weg, dus het werd nog erg gezellig.. En iets te laat natuurlijk! ;) De volgende dag was dit ook te merken, maar gelukkig kon de nodige slaap in het vliegtuig ingehaald worden.

Nog wat korte dingetjes:
- Sara is half Vietnamees en haar vader is volledig Vietnamees. Hij woont/werkt in Saigon. Het plan was eerst om 1 avond met hem uit eten te gaan, maar dit zijn er 5 geworden. Ongelofelijk lekker eten, te duur eten en te dure clubs en bars gezien. De portemonnee had er echter niet onder te lijden, want deze vriendelijke meneer betaalde alles! We vonden dit eerst niet echt prettig, maar als hij er steeds zelf op aandringt om te betalen, wie zijn wij dan om dat te weigeren!?!? Het nachtleven en de nodige restaurantjes zijn dan ook bezocht!!
- Ik heb verschrikkelijk veel dierenleed gezien tijdens deze trip. De meeste dieren worden redelijk goed behandeld, maar de dierentuin in Saigon heeft een andere handelswijze. Te kleine hokjes, te veel dieren in een hok, gore hokken, etc. Ik schaamde me dat ik daar rondliep, want het was gewoon triest om alles te zien! Misschien dat wat foto’s hun weg nog vinden naar een aantal organisaties die er iets aan kunnen doen..

Genoeg geluld maar weer. De laatste 2 dagen breken aan. Dit betekent de laatste dingen regelen en vooral mijn koffer inpakken! Dat gaat nog een hels karwei worden, maar ik heb er vertrouwen in… Tijd voor actie nu dus!

Het ga jullie weer goed!!

Zai jian!